Yalnız Adam

Yalnız Adam

Yatak odamda ıslık çalan selvi,
Rüzgarla eğildi, eğildi..
Penceremden içeri bakıverdi...

Ortada bir yatak,
Bir komodin, bir dolap,
Bir de kitaplık görüverdi..

Merak etti ıslık çalan selvi,
Bir daha eğildi,
Bir daha baktı içeri...
İşte.. yalnız adam köşedeydi..

Bir an gözgöze geldi..
Yalnız adam başını öne eğdi;
Yatak odamda ıslık çalan selvi..
Diye yazmaya devam etti

Yalnız adam, artık yalnız değildi..
Onun da vardı bir seveni..
Kaçamak da olsa, arada bir göz göze geldiği..
Sevdalarını söylediği, ıslıklarını dinlediği..

mehmet