Sevda Ağacı
Baharda taze bir fidandım
Umut yüküydü dallarım
Sulandım, boy attım,
Yeşillerle donandım..
Yaz ortasında zemheri gördüm
Savruldu yapraklarım,
Kırıldı dallarım,
Hazan odum, kurudum kaldım..
Şimdi yine bahar
İçimde bir umut,
Dalımda bir tek göze var
Bakarsın bir güzel çıkar
Bakarsın o göze açar
Bakarsın sevda yeniden başlar
Sevda ağacı kurumazmış,a dostlar..
Savrulsa da, kavrulsa da
Her bahar umutla doğar;
Sevda çiçekleri açarmış,a dostlar..
mehmet
20 Nisan 2010 Salı
14 Nisan 2010 Çarşamba
Kadr-ü-Kıymet
Sen de yok, ben de yok
Yerde yok, gökte yok
Bir dolu sevda verdim,
Ne yaptın canânım..
Savurup çöpemi attın,
Kıymet bilmez sevdalım...
Şimdi de aşksız mı kaldın,
Kadir bilmez marâlım..
mehmet
Yerde yok, gökte yok
Bir dolu sevda verdim,
Ne yaptın canânım..
Savurup çöpemi attın,
Kıymet bilmez sevdalım...
Şimdi de aşksız mı kaldın,
Kadir bilmez marâlım..
mehmet
Etiketler:
mehmetki,
mkırali,
mülkiye,
mülkiyeli şairler,
şiir
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)